رازهای موفقیت مایکل فلپس
فلپس از اینکه سرش را زیر آب ببرد، میترسید
مایکل فرد فلپس در 30 ماه ژوئن سال 1985 در “بالتیمور”، واقع در "مریلند" آمریکا متولد شد. مایکل دو خواهر بزرگتر از خودش نیز دارد که آن دو هم در رشته ورزشی شنا فعالیت میکنند. فرد، پدر مایکل، از سربازان دولت و یک پلیس و دِبی، مادرش، مدیر یک مدرسه راهنمایی بود. در سال 1994 و زمانی که مایکل هفت ساله بود، پدر و مادرش ازهم جدا شدند و سرپرستی او و دو خواهرش به مادرش سپرده شد. مایکل رابطه خیلی خوب و صمیمی با مادرش دارد. "ویتنی" یکی از خواهران او بعدها در مصاحبهاش گفته بود که "برای فرار از جنگ و دعواهای پدر و مادرم به استخر پناه میآوردیم."
فلپس شنا را از سن پنج سالگی آغاز کرد. در سن هفت سالگی ازاینکه سرش را زیر آب ببرد، میترسید و به همین دلیل مربیان به او اجازه میدادند که به پشت شنا کند. به همین دلیل کرال پشت، اولین مهارتی بود که فرا گرفت.
بیشفعالی فلپس
طبق گفتههای مادرش، او در کودکی یک بچه شیطان و بیقرار با انرژی فوقالعاده زیادی بوده و تمرکز کافی بر روی درسهایش نداشته است. کلاس ششم ابتدایی بود که والدینش فهمیدند او دچار اختلال بیشفعالی و کمبود توجه (ADHD) است و برای رفع این اختلال از داروی "ریتالین" برای او استفاده میکردند. مصرف این دارو به فلپس کمک کرد تا بتواند تمرکز کافی بر روی درسهای مدرسهاش داشته باشد. اما او همیشه از اینکه موقع ناهار پرستار مدرسه او را ویزیت میکرد و یک قرص به او میداد تا بخورد، خجالت میکشید. به همین خاطر در سن 12 سالگی از مصرف هرگونه دارویی که مربوط به بیشفعالی میشد خودداری کرد و خودش را دنیای آب غرق کرد. فلپس سعی داشت فعالیتهای بدنی سخت و تغییرات رفتاری را جایگزین مصرف دارو کند که در این راه موفق بود.
"باب بومن"، مربی فلپس او را مهربان توصیف کرد
مایکل در سن 11 سالگی با "باب بومن" آشنا شد و این مربی استعداد او را در رشته ورزشی شنا کشف کرد. فلپس پس از مشاهده رقابت "تام مالکو" و "تام دولان" در رقابت المپیک تابستانی سال 1996 آتلانتا، رویای قهرمانی را در سر پروراند. "باب بومن" با دادن ورزشها و رژیمغذایی مناسب به مایکل تاثیر مهمی در موفقیت وی داشته. او شاگرد خود را اینگونه توصیف میکند: "فلپس یک مرد قدرتمند با اراده و تمرکزی سفت و سخت است. درضمن او خیلی هم مهربان است و بعد از جلسات تمرین خیلی به بچههای کوچکتری که علاقمند به این رشته ورزشی هستند، کمک میکند."
اشتهای وحشتناک فلپس
مایکل اشتهای وحشتناکی دارد. او هر روز صبح سه عدد تخم مرغ نیمرو با پیاز سرخشده، گوجه، کاهو، سس مایونز، یک ساندویچ پنیر، یک کاسه گندم آسیابشده، اُملت پنج تخممرغی، یک پنکیک بزرگ شکلاتی، دو فنجان قهوه، و سه تکه نان تست فرانسوی میخورد. یک وعده صبحانه مایکل برابر با غذای دو روزِ یک فرد عادی است. به هر حال او باید انرژی لازم برای تمرینات روزانهاش را داشته باشد. او روزانه 12 کیلو کالری مصرف میکند. ناهار او را پاستا با سس قرمز، دو ساندویچ بزرگ همبرگر و چیزبرگر به همراه سس مایونز و یک نوشابه انرژیزا (با 1000 کالری) تشکیل میدهد.
فلپس برای شام پاستا، یک پیتزای شش یا هشت تکهای، به همراه نوشابه انرژیزا میخورد. این در حالی است که در تور دو فرانس هر دوچرخهسوار تنها حدود 8 هزار تا 10 هزار کالری در هر روز مصرف میکرد. متخصصان تغذیه، پزشکان و مربیان ورزش بر این باور هستند که فلپس هرچه را که بخواهد میتواند بخورد؛ چون متابولیسم بدن او سریع است و نسبت به مردان همسن خودش، سریعتر کالری میسوزاند. البته تمرینات سخت او باعث میشود که این حجم بالای کالری را بسوزاند و در نتیجه دچار اضافهوزن نشود.
هیپ هاپ، آهنگ مورد علاقه فلپس
مایکل فلپس همیشه قبل از هر مسابقه به آهنگهای هیپهاپ و رپ گوش میدهد تا از نظر خودش بتواند تمرکز خوبی روی فعالیتش در حین مسابقه داشته باشد. "یانگ جیزی"، یکی از رَپرهای مورد علاقه او است. از سرگرمیهای فلپس میتوان به بازی های کامپیوتری و گیم اشاره کرد. بازی مورد علاقهاش " big Game Hunter " و معمولاً آن را بازی میکند.
تحصیلات
فلپس دانشجوی رشته مدیریت بازرگانی ورزشی در دانشگاه میشیگان است.
پاهای گنده رازهای موفقیت
کارشناسان معتقد هستند که فیزیک بدنی مایکل فلپس برای شنا ساخته شده است. فلپس 193 سانتیمتر قد و 83.9 کیلوگرم وزن دارد، کشش و انعطاف بدن او فوقالعاده بالا است. قد مایکل در حالت کشش، 3 اینچ بیشتر از قد نرمالِ او میشود. پاهای نسبتا کوتاه و بالهمانند او 15 درجه بیشتر از یک پای معمولی توان چرخش دارند. سایز بزرگ کف پای فلپس نیز از دیگر مشخصات فیزیکی بدنش است. سایز کفش او 50 و به "پاگنده" مشهور است. طول 2 دست او درحالت باز برابر با ۲۰۱ سانتیمتر است که بیش از قد او (۱۹۳ سانتیمتر) و بلندتر از پاهای او است. نکته دیگر اینکه مایکل از یک قلب بسیار قوی برخوردار است که 2 برابر میزان معمول، یعنی ۳۰ لیتر در ثانیه خون از آن می گذرد؛ اما موفقیت مایکل تنها به فیزیک بدنی او ختم نمیشود، چرا که او تمرینات سخت و رژیم غذایی مناسبی را نیز دنبال میکند.
فلپس در جلسات تمرین خود هفتهای 80 هزار متر یا تقریبا 50 مایل شنا میکند. او شش روز در هفته و روزی 5 تا 6 ساعت مشغول تمرین است. قهرمان المپیک در مسابقات خود از دو کلاه شنا استفاده میکند و هر دو را روی سرش میگذارد. مایکل این کار را برای کم کردن موجهای که جلوی دید او را میگیرند و همچنین برای اینکه بدنش در آب در حالت ایرودینامیک قرار بگیرد، انجام میدهد، این عمل باعث میشود که عینک محکمتر و بهتر روی صورتش قرار بگیرد.
نقص ژنیتیکی دلیل برتری فلپس نسبت به سایرین
"سندروم مارفان" نوعی بیماری مادرزادی و ژنتیکی است که در آن اختلالی در تولید بافت همبندی وجود دارد. بافت همبندی بافتی است که در همه بدن وجود دارد و مانند چسب سلول های بدن را به هم متصل میکند. در سندروم مارفان این چسب ضعیف تر از معمول است. ازعلایم سندروم مارفان میتوان به انعطافپذیری بالا و شل بودن مفاصل، نزدیکبینی و اختلالات چشمی، صورتی باریک و کشیده، چشمانی گود، فکی کوچک با دندانهای نامنظم، برآمدگی قفسه سینه، کف پای صاف، انگشتان باریک دست و پا، و عارضه قلبی اشاره کرد.تقریبا همه این علایم در فلپس دیده میشود و برخی بر این باورند که شاید همین نقص ژنتیکی باعث برتری او نسبت به سایر ورزشکاران در رشته شنا شده است.
فلپس در کتاب زندگی خود، این موضوع را رد کرده و میگوید: "روزی در حین تمرینات دچار تپش قلب شدم و به توصیه مربی به پزشک مراجعه کردم. با مشاهده علایم این اختلال و همچنین ویژگیهای ظاهری من، نوار قلب از من گرفتند و درنهایت معلوم شد که من دچار اختلال سندروم مارفان نیستم. هر سال در بیمارستان آزمایشات مربوط به سندروم مارفان را انجام میدهم و بافتهای بدنم سست نیستند و برعکس خیلی هم قوی هستند." اما با وجود اظهارات فلپس، هنوز برخی کارشناسان معتقد هستند که این شناگر دچار سندروم مارفان است.
دستگیری فلپس بخاطر مصرف ماریجوانا و مشروبات الکلی
در ماه نوامبر سال 2004، زمانی که مایکل 19 ساله بود، به دلیل رانندگی در حالت مستی در "سالیسبری" واقع در "مریلند" دستگیر شد؛ اما به قید التزام آزاد گردید. مایکل به دلیل تخلف از قانون 250 دلار جریمه شد و طبق دستور دادگاه پس از آزادی، برای دانشآموزان دبیرستانی درباره اثرات مضر استفاده از مشروبات الکلی در حین رانندگی صحبت کرد و همچنین در همایش "انجمن مادران مخالف استفاده از الکل" شرکت نمود. او بعدها دراینباره گفت: "با این کارم ارزش خود، خانوادهام و حتی ارزش مردم کشورم را پایین آوردم." در فوریه سال 2009 عکسی از فلپس منتشر شد که در دستانش لولهی کشیدن تنباکو یا ماریجوانا بود. انتشار این عکس باعث از دست دادن اسپانسرها و همچنین حکم تعلیق از سوی فدراسیون شنای آمریکا شد. فلپس اعتراف کرد که این عکس در یک مهمانی دانشجویی در دانشگاه "کارولینای جنوبی" گرفته شده و رفتارش نادرست بوده و در ملاءعام عذرخواهی کرد.
فعالیتهای انساندوستانه
در المپیک 2008، یک میلیون دلار بیشتراز جایزه اصلی به دلیل سرعتش به وی اهدا شد. مایکل این مبلغ را صرف ساختن "موسسه مایکل فلپس" کرد. هدف این موسسه رشد رشته شنا و همچنین ارتقا سبک زندگی سالمتر است. در سال 2010، در موسسات "مایکل فلپس"، "مدرسه شنای مایکل فلپس" و "مرکز سلامت کودکان"، برنامه "im" برای اعضای باشگاه ارائه شد. این برنامه به بچهها اهمیت سالم و فعال بودن را یاد میدهد و تمرکز آنها را به سوی رشته شنا معطوف میکند.
گلف، ورزش مورد علاقه فلپس
درست است که مایکل فلپس از رشته شنا بازنشسته شده است، اما امیدوار است که بتواند در رشته گلف نیز موفق شود. او استعداد خوبی در رشته گلف دارد. مایکل پس از کسب 22 مدال در رشته شنا و کنارهگیری از این ورزش در المپیک سال 2012، به گلف روی آورد تا شانس خود را در این رشته محک بزند. او به عضویت باشگاه "هانک هانی" درآمد تا بر روی مهارت خود در گلف بیشتر کار کند. "هانک هانی"، مربی مشهور گلف آمریکا است. فلپس در این خصوص گفت:" من خیلی از این موضوع هیجانزده هستم. میخواهم با هانک کار کنم و ببینم روی زمین گلف چه کار میتوانم بکنم. باید گلف را هم مانند شنا جدی بگیرم."
مرد سال ورزش در سال 2012
مایکل فلپس از سوی "آسوشیتد پرس"، مرد سال 2012 ورزشی شد. فلپس در این خصوص گفت:" فکر کردن درباره کارهایی که من در رشته شنا کردم کمی دیوانگی است. اما بالاخره وقت پیدا کردم که کمی به خودم برسم، راحت و آسوده روی صندلی لم بدهم و به خودم بگویم:" این اتفاقات واقعا افتاده؟ کمی شوکآور است."
خداحافظی از المپیک و دنیای قهرمانی
مایکل فلپس شناگر سرشناس آمریکایی زمانی که هجدهمین مدال طلا و بیست و دومین مدال خود در تاریخ المپیک را کسب کرد رسماً از دنیای حرفهای اعلام بازنشستگی کرد. فلپس در این باره گفت: نمی توانستم پایانی بهتر از این داشته باشم. به هر چیزی که خواستم، رسیدم و دیگری کاری برایم در شنا باقی نمانده است.